Η Λίζι και το σύννεφο
Το έχουμε πει πολλές φορές αλλά ποτέ δεν φτάνει. Χρειαζόμαστε όλοι ένα βιβλίο στη ζωή μας χωρίς να έχει σημασία πόσο μεγάλο ή πόσο μικρό θα είναι αυτό, καλά καλά δεν έχει σημασία αν θα είναι παιδική λογοτεχνία, νεανική, μυθιστόρημα ή αστυνομικό. Κάθε βιβλίο έχει κάτι να μας πει, εικόνες να μας δημιουργήσει, σε σκέψεις να μας βάλει.
Η Λίζι και το σύννεφο, λοιπόν, είναι ένα βιβλίο που μίλησε στην ψυχή μου, με γέμισε εικόνες. Δεν είναι ότι διάβασα κάτι που δεν ήξερα ή κάτι καινούργιο απλά σε μια τόσο μικρή ιστορία με έκανε να φανταστώ τόσα πολλά πράγματα. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά το βιβλίο για να καταλάβεις κι εσύ για ποιο πράγμα γράφω τόση ώρα.
Η Λίζι είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, όπως την φαντάζομαι εγώ, είναι ένα παιδί που αγαπάει την απλότητα και την συνήθεια, δεν ενδιαφέρεται για το ιδιαίτερο το μοναδικό, αλλά διαλέγει αυτό που όλοι οι υπόλοιποι προσπερνάνε, όπως διάλεξε το πιο απλό σύννεφο μέσα σε τόσα σχέδια σύννεφων. Πως αγοράζουμε τα κλασικά μπαλόνια με ήλιον όταν πηγαίνουμε βόλτες, έτσι και η Λίζι αγόρασε από τον “συννεφοπώλη” το δικό της σύννεφο, μόνο που αυτό ερχόταν με οδηγίες χρήσης. Έλεγε τι πρέπει να κάνει για να φροντίσει το σύννεφό της και να το έχει για πάντα. Μπορεί όμως να κρατήσει κανείς ένα σύννεφο και μάλιστα για πάντα; Θα μπει σε μεγάλες περιπέτειες η Λίζι εξαιτίας του σύννεφου;
Σ’ αφήνω εδώ και δεν θα σου αποκαλύψω περισσότερα για την ιστορία. Θέλω όμως να σου πω σε πόσες σκέψεις με έβαλε. Δεν ξέρω και δεν κατάλαβα ακριβώς ποιο μήνυμα ήθελε να μεταφέρει εγώ όμως όσο διάβαζα την ιστορία σκεφτόμουν τα εξής σημαντικά πράγματα:
1. Όταν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς πρέπει να τους δίνεις τα περιθώρια να ζουν ελεύθεροι για να είναι ευτυχισμένοι και να μην τους περιορίζεις σε συναισθηματικά κλουβιά.
2. Όταν αποφασίζεις να βάλεις ένα κατοικίδιο στη ζωή σου θα πρέπει να του δίνεις όλη την αγάπη που χρειάζεται. Και πριν αποφασίσεις πιο θα είναι αυτό σκέψου ότι δεν χρειάζεται να είναι πάντα “τέλειο”. Μπορεί να είναι κάποιο ασυνήθιστο, κάποιο ηλικιωμένο, κάποιο με προβλήματα υγείας. Δεν είναι όλα τα ζωάκια φουντωτά όμορφα και υγιή. Όλα χρειάζονται ένα σπίτι.
3. Όταν κάνεις ένα λάθος πρέπει να το αναγνωρίζεις και να κάνεις τα πάντα ώστε να διορθωθεί. Ακόμα και αν το αποτέλεσμα είναι η δική σου προσωπική απογοήτευση. Το δίκαιο και το σωστό να λέγεται.
4. Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ κάποιον επειδή ξαφνικά έπαψε να είναι τέλειος ή ξαφνικά δεν μας βολεύει.
5. Προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο δυνατό.
Δεν κατάλαβα λοιπόν αν οι συγγραφείς ήθελαν να πουν ένα από αυτά ή όλα αυτά ή ακόμα και κανένα από όσα σου έγραψα. Εγώ όμως αυτό το μήνυμα έλαβα και ήθελα να στο μεταφέρω. Διάβασε και εσύ το βιβλίο και σε περιμένω να τα πούμε. Το μόνο που έχω σίγουρο είναι ότι μαγεύτηκα και από εδώ και στο εξής έχω κι εγώ τον δικό μου Μάιλο (σσ το όνομα που έδωσε η Λίζι στο σύννεφο) να χαιρετάω όταν βρέχει ή έχει συννεφιά.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
“Ο Μάιλο μπορεί να μην είναι κανένα ξεχωριστό σύννεφο με ιδιαίτερο σχήμα, είναι όμως το σύννεφο που διαλέγει η Λίζι για να το πάρει σπίτι μαζί της. Δεν είναι πολύ μεγάλος. Δεν είναι πολύ φανταχτερός. Είναι ακριβώς όπως πρέπει. Η φροντίδα ενός σύννεφου είναι πολύ σημαντική, και η Λίζι παίρνει τη δουλειά της στα σοβαρά. Ο Μάιλο αρχίζει να μεγαλώνει. Και να μεγαλώνει… Και να μεγαλώνει…Τι θα κάνει η Λίζι όταν δε θα του φτάνει πια ο χώρος;”
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Συγγραφέας: Αδερφοί Φαν
Μετάφραση: Μάρω Ταυρή
Εικονογράφηση: Αδερφοί Φαν
Σελίδες: 56
Ηλικία: 4ων ετών και άνω
* Βρες τις εκτυπώσιμες δραστηριότητες
* Βρες τις εκτυπώσιμες δραστηριότητες εδώ αλλά και στην επίσημη σελίδα του βιβλίου στο site των εκδόσεων Μεταίχμιο.