Πρώτη φορά σχολείο
Νομίζω ο τίτλος του άρθρου μου σε προϊδεάζει γι’ αυτό που θα διαβάσεις. Ναι ναι, το μικρό μπεμπάκι μεγάλωσε και ξεκίνησε το σχολείο. Τα συναισθήματά μου ανάμεικτα.
Φυσικά και χαίρομαι για το μωρό μου, το κοριτσάκι μου, που μεγαλώνει και ανοίγει τα φτερά του. Δεν παύει όμως να είναι το μωρό μου, είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται εκτός του οικογενειακού μας περιβάλλοντος και αυτό λίγο με αγχώνει. Ως τώρα έμενε σε κάποια γιαγιά και είχα τα περιθώρια να παίρνω 100 τηλέφωνα και να ρωτάω τι κάνει συν ότι οι γιαγιάδες έγιναν experts με την τεχνολογία για να με στέλνουν φωτογραφίες μέσα στην μέρα.
Τώρα όμως όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν. Φαντάζεστε οι δασκάλες στον παιδικό να έπρεπε να στέλνουν σε κάθε μανούλα φωτογραφίες; Αστείο ακούγεται.
Οι πρώτη μέρα μας στον παιδικό ήταν τέλεια. Με κλάματα την άφησα, με κλάματα την πήρα πίσω ωστόσο την μία ώρα που έκατσε εκεί κατάφερε να χαλαρώσει και να παίξει με τα υπόλοιπα παιδάκια. Τρεις μέρες πήγαμε συνολικά ώσπου την τέταρτη μέρα ξύπνησε μπουκωμένη. Σοκ έπαθα η μάνα. Τέλος πάντων το πρέπον ήταν να την κρατήσω σπίτι και έτσι έκανα. Ήρθε η στιγμή που κατάλαβε ότι δεν πάμε σχολείο και το ζήτησε. Σοκ ξανά η μάνα, αλλά όχι μόνο. Ένιωσα περήφανη, περήφανη για το κοριτσάκι μου που μέσα σε τρεις μέρες άρχισε να ζητάει το σχολείο, που είναι τόσο θαρραλέα και το προσπαθεί παρ’ όλο που την φοβίζει λίγο. Τρεις μέρες πήγε σχολείο και ήδη τρεις μέρες την κρατάω σπίτι κι ενώ η προσαρμογή μας ξεκίνησε τέλεια ήρθε ένα μπούκωμα και την κράτησε πίσω. Εδώ θέλω λοιπόν να σταθώ.
Με το κρύωμα της μικρής μου θυμήθηκα όλους εκείνους που μου λέγανε με σιγουριά ότι ο πρώτος χρόνος στον παιδικό θα είναι χαμένος επειδή θα είναι συνέχεια άρρωστη. Να σου πω ότι αυτά τα δεδομένα εμένα δεν μ αρέσουν αλλά πάμε παρακάτω. Και αναρωτιέμαι γιατί;;; Γιατί να είναι συνέχεια άρρωστη; Από που αρρωσταίνει και από που κολλάει; Γιατί πηγαίνουν άρρωστα παιδάκια στο σχολείο; Εγώ γιατί την κράτησα σπίτι;; Αν την έστελνα με ένα απλό μπούκωμα πόσα παιδάκια θα κολλούσε;;; Θα σου πω εγώ, θα κολλούσε πολλά. Δυο μέρες με την μικρή κρυωμένη στο σπίτι και αρρωστήσαμε όλοι ακόμα και το μωρό. Ένα απλό κρύωμα κατάφερε να κρεβατώσει τα 3/4 της οικογένειας.
Σε παρακαλώ σκέψου το διπλά πριν στείλεις τα παιδάκια σου σχολείο κρυωμένα με ένα “απλό” μπούκωμα. Δεν ξέρεις ποιο παιδάκι θα κολλήσει και σε ποιον θα μεταφερθεί. Εμείς δόξα τω Θεώ το περνάμε σχετικά ελαφριά, αλλά δεν είναι όλοι έτσι. Σεβάσου το παιδάκι σου που το στέλνεις άρρωστο και καταπονείται ο οργανισμός του. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω.
Νιώθω περήφανη λοιπόν και ταυτόχρονα συγκινημένη που το μικρό μου μπεμπάκι μεγαλώνει και πάει πλέον σχολείο. Εύχομαι να έχουμε μια ομαλή προσαρμογή στον παιδικό και όλα να πάνε καλά. Να έχουμε μια όμορφη και δημιουργική σχολική χρονιά.