Φαγητό

Έναν πολύ απλό τίτλο σου βάζω στο σημερινό άρθρο. Αυτό γιατί είμαι σίγουρη πως έτσι καταλαβαίνεις απευθείας για τι πρόκειται να σου μιλήσω σήμερα.

Το φαγητό είναι πονεμένη ιστορία για πολλές μαμάδες και μπεμπάκια. Ευτυχώς εμείς δεν ανήκουμε σ αυτή την κατηγορία καθώς τα μπεμπάκια μου το τρώνε το φαγάκι τους και με το παραπάνω. Δεν έχω ακολουθήσει κάποια ουσιαστική μέθοδο στην εισαγωγή των στερεών τροφών. Βασική αρχή είχα και έχω το, να ακούω το παιδί μου. Ταΐζω ή δίνω στο χέρι. Ακόμα κι εγώ που δεν με ενδιαφέρει αν θα λερώσουν ή όχι μερικές φορές θέλω απλά να μην λερώσουν. Το μεγάλο μπεμπάκι πλέον, 2,5 χρόνων, λερώνει ελάχιστα σε αντίθεση με το μικρό, 11 μηνών περίπου, που του δίνεις το γιαούρτι και κάνει μάσκα προσώπου, μαλλιών και σώματος. Έχει πλάκα απλά δεν είναι για κάθε μέρα.

Στο δια ταύτα λοιπόν, γνωρίζεις πολύ καλά ότι έχω ερωτευτεί τα σχολικά μας lunchboxes και μπορεί τελευταία να μην σου δείχνω συχνά γιατί μας ταλαιπωρούν πολλά και μέσα σ’ όλα και ο κορονοϊός, παρ’ όλα αυτά τα αγαπάμε πολύ κι εγώ και τα μπεμπάκια, έτσι φτιάχνουμε ακόμα και τώρα που είμαστε μέσα.

Πρόσφατα αγόρασα και καινούργια πιατάκια από την εταιρία bamboo bamboo. Όπως σου είπα τα μικρά μπεμπάκια δεν είναι δύσκολα στο φαγητό και τρωνε πολύ εύκολα τα περισσότερα φαγητά ακόμα κι αν η εμφάνισή τους δεν είναι τόσο ελκυστική.

Ωστόσο τόσο καιρό που χρησιμοποιώ τα lunchboxes κατάλαβα ότι όλα είναι και θέμα εμφάνισης. Στο παρόν άρθρο θέλω να συζητήσουμε γι’ αυτό το θέμα.

Εσύ φτιάχνεις όμορφα και ευφάνταστα πιάτα στο σπίτι ή ταπεράκια για το σχολείο; Εγώ προσπαθώ να φτιάχνω τις περισσότερες μέρες. Ξέρω, η καθημερινότητα δεν είναι ότι ακριβώς βλέπουμε στο instagram, pinterest και τα σχετικά. Πιστεύω όμως ότι λίγο απ’ αυτά αν προσθέσουμε στην μέρα μας θα δώσουμε αυτή την χαριτωμένη πινελιά που λείπει από την ζωή μας.

Κάθε φορά που δημιουργώ ένα ταπεράκι ή ένα πιάτο για τα μπεμπάκια αισθάνομαι δημιουργική και αφιερώνω χρόνο και στο να πάρω ιδέες και στο να δημιουργήσω ταπεράκια προσαρμοσμένα στα δικά μου μπεμπάκια. Η κόρη μου κάθε φορά που παίρνει μπροστά της ένα ταπεράκι ή πιατάκι ενθουσιάζεται και χαίρομαι να βλέπω τα ματάκια της να λάμπουν και τα σαγόνια να της να μην σταματάνε από το μασούλημα. Τρώει ή έστω δοκιμάζει κάθε τι που υπάρχει στο πιάτο – τάπερ της. Ο γιος μου είναι ακόμα μικρός παρ όλα αυτά οι διαφορετικές θήκες στα πιάτα και τα ταπερ του δίνουν την ευκαιρία να ξεχωρίσει τα φαγητά που έχει μπροστά του και να επιλέξει αυτό που θέλει εκείνη την ώρα να φάει.

Μπορεί λοιπόν η δημιουργία τέτοιων πιάτων να σου φαίνεται δύσκολη  χρονοβόρα και περιττή όμως δεν είναι. Τα παιδιά τρώνε πρώτα με το μάτι όσο κι αν αυτό δεν μας αρέσει. Αφιέρωσε χρόνο στην εμφάνιση του φαγητού και είμαι σίγουρη ότι θα έχεις επιτυχία. Τα οφέλη πολλά και για τις δύο πλευρές (μαμά- παιδί). Για μένα είναι ψυχοθεραπεία, για σένα;

***Τα ταπεράκια μας και αλλα αξεσουάρ που θα σε βοηθήσουν στην δημιουργία θα τα βρεις στο abclunchies
Τα πιατάκια μας στο Bamboo bamboo και με 10% έκπτωση***