Ο Σεπτέμβρης μου σε λίγες λέξεις…

«Σεπτέμβρης: ο μήνας που αγαπώ να ξεκινώ πάλι»

Τι είναι ο Σεπτέμβριος για σένα;
Είναι ο μήνας της νέας αρχής, της επιστροφής στη ρουτίνα, του πρώτου φθινοπωρινού αέρα ή μετράς 32 Αυγούστου, 33, 34 κ.λπ.;

Όσα χρόνια δραστηριοποιούμαι στα social media αλλά και από παιδί μέχρι και σήμερα, έχω γνωρίσει διάφορους ανθρώπους. Ο καθένας από αυτούς μοναδικός, με τις δικές του ιστορίες, ενδιαφέροντα και τρόπους να βλέπει τον κόσμο. Οι περισσότεροι όμως έχουν ένα κοινό, όλοι μετρούσαν και μετράνε τον Σεπτέμβριο ως συνέχεια του καλοκαιριού. Με την πρώτη ζέστη ξεκινάνε τα βιντεάκια στις θάλασσες, μια μάχη ποιος θα προλάβει να πάει πρώτος.

Προσωπικά αυτή την ανάγκη δεν την αντιλαμβάνομαι. Σαν παιδί ο Σεπτέμβριος σήμαινε ότι τελειώνουν τα παγωτά, τα μπάνια στη θάλασσα, η ανεμελιά και τα παιχνίδια στις παιδικές χαρές, στα χωράφια και στα χώματα τότε που δεν είχαμε τις οθόνες. Και κάπου εκεί συμφωνώ, αλλά για μένα ένα παραπάνω ο Σεπτέμβρης ήταν πάντα η αρχή.

Η δική μου χρονιά τελειώνει τον Ιούνιο και αρχίζει ξανά από Σεπτέμβρη, σαν την σχολική χρονιά ένα πράγμα. Ίσως γιατί τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα σε αίθουσες διδασκαλίας (πρώτα το σχολείο, μετά οι σπουδές). Ίσως όμως γιατί βρίσκω νόημα στον χειμώνα. Ο Σεπτέμβρης για μένα είναι ο ήχος της εκκίνησης μιας φοβερής περιόδου που λέγεται χειμώνας. Το Σεπτέμβριο αρχίζω να κάνω όνειρα και να σχεδιάζω τη ζωή μου, να βάζω στόχους και να φτιάχνω πρόγραμμα.

Κι αν κάποτε ο Σεπτέμβρης σήμαινε το τέλος της ανεμελιάς, αργότερα στις σπουδές μου και τώρα ως μαμά, εξακολουθεί να είναι η αρχή μιας νέας περιόδου. Κάποτε τέτοια περίοδο προετοιμαζόμουν για το δικό μου σχολείο, πλέον ετοιμάζομαι για των παιδιών μου, με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια χαρά. Έχω προσθέσει και την προετοιμασία για τη δουλειά μου. Σκέφτομαι τι πήγε στραβά το προηγούμενο διάστημα και προσπαθώ να το διορθώσω, οργανώνομαι και συμμαζεύομαι.

Φέτος πρόσθεσα τυχαία στον Σεπτέμβρη μου ένα ταξίδι (σε έχω πρήξει μ’ αυτό) που με ενθουσίασε και εύχομαι να γίνει η δίκη μας οικογενειακή παράδοση και κάθε Σεπτέμβριο να μπορούμε να κάνουμε αυτό μικρό ταξιδάκι ανανέωσης, προετοιμασίας και ενδυνάμωσης. Γιατί αυτό ήταν. λίγες μέρες μακριά, πήραμε οικογενειακώς μια ανάσα και επιστρέψαμε δυναμικά στην καθημερινότητά μας.

Κι αυτός είναι ο δικός μου Σεπτέμβρης∙ με στιγμές απολογισμού, μικρές νέες αρχές και ένα όνειρο για ένα υπέροχο χειμώνα που έρχεται.

Τι είναι, τελικά, ο Σεπτέμβρης για σένα;

Με αγάπη,
Κόννη